преземено од Емитер

 Само што помисливме дека ерата им заврши... но ... 

Во време на засилено усвојување на електричниот погон за моторните возила, од пред 8 години еден американски универзитетски професор во неговите универзитетски лаборатории за реален мотор СВС врши испитувања на двогоривен мотор и со своите испитувања докажува дека неговиот изум го подига степенот на термички коефициент на корисно дејство на циклусот на 60% (теоретски е до 64% - блиску до Карнотовото ограничување за идеален затворен термодинамички кружен циклус) и драстично ги намалува штетните емисии. Името на професорот е Ралф Реитз (Rolf Reitz) а името на Универзитетот е Универзитет во Висконсин – Медисон (University of Wisconsin-Madison) во САД.

Имено, моторот користи две горива. Едното е со гориво со ниска реактивност и изборот е паднат на бензинот а другото е гориво со висока реактивност и тоа е нафтата или дизелот. Процесот е познат како Реактивно Контролирано Компресорско Палење или RCCI (Reactivity ControlledCompression Ignition). Моторот паралелно работи на двете горива со тоа што во зависност од потребите и режимот прави соодветен нивен микс така што при високи оптоварувања повеќе троши бензин а при ниски оптеретувања повеќе троши дизелско гориво. Напојувачката инсталација има два резервоара, и две шприцалки (бризгалки за горивото), една за бензинот, а друга за дизелот (види слика) и хардвер со соодветен софтвер за управување со работата на моторот.

Кога клипот вцицува шприцалката во вцицувачкиот колектор шприца само бензин и така цилиндерот се полни со смеса од воздух и одредена количина бензин. Потоа следува тактот на компресија и додека тој не е голем другата шприцалка за нафта која се наоѓа во компресиониот простор впрскува одредена количина нафта која добро се меша со бензинот и по кратка пауза кога клипот ќе е при крај со компресијата се впрскува нова количина на нафта која се замозапалува (условите за тоа се созреани) и со тоа го пали претходно подготвениот микс на нафта, бензин и воздух во цилиндарот. При ова, како се тврди во трудот во кој е презентирана оваа иновација, се овозможува скоро идеално согорување но клучот е што температурите на согорување се исклучително ниски и тука е трикот на високиот степен на корисно дејство од дури 60% (денешниве бензински мотори имаат околу 43% а дизелските околу 50% термодинамички степен на корисно дејство). Идејата е дека помалку “бега” топлина во ѕидовите на блокот од моторот и со тоа во системот за ладење и така се подига степенот на корисно дејство.

Дали оваа иновација ќе го најде патот до сериско производство и примена во моторите СВС никој не знае. Тоа може само времето да го каже. Испитувањата продолжуваат на реални автомобили. Повеќе за ова можете да видите тука и тука