Уметноста создадена со вештачка интелигенција не е заштитена со авторски права, вели судијата во пресудата што би можела да им даде пауза на холивудските студија

Федерален судија во петокот го потврди наодот на американската канцеларија за авторски права дека уметничкото дело создадено од вештачката интелигенција не е отворено за заштита.ОД ВИНСТОН ЧО

Повеќе од 100 дена од штрајкот на писателите, постојано се зголемуваат стравувањата околу можноста студијата да распоредат генеративна вештачка интелигенција за целосно скрипти со пенкало. Но, законот за интелектуална сопственост одамна вели дека авторските права се доделуваат само на дела создадени од луѓе, а тоа не изгледа како да се менува наскоро.

Федерален судија во петокот го потврди наодот на американската канцеларија за авторски права дека уметничкото дело создадено од вештачката интелигенција не е отворено за заштита. Пресудата беше донесена со наредба да се одбие понудата на Стивен Талер со која се оспоруваше владината позиција која одбива да ги регистрира делата направени од АИ. Законите за авторски права „никогаш не се протегале досега“ за „да ги заштити делата генерирани од новите форми на технологија кои функционираат без каква било човечка рака која води“, откри американскиот окружен судија Берил Хауел.

Мислењето истакна: „Човечкото авторство е услов за основање“.

Напорот за заштита на делата создадени од вештачката интелигенција беше предводен од Талер, главен извршен директор на фирмата за невронска мрежа Imagination Engines. Во 2018 година, тој наведе систем за вештачка интелигенција, Creativity Machine, како единствен креатор на уметничко дело наречено Неодамнешен влез во рајот , кој беше опишан како „автономно создаден од компјутерски алгоритам што работи на машина“. Канцеларијата за авторски права ја одби апликацијата со образложение дека „врската помеѓу човечкиот ум и креативното изразување“ е клучен елемент за заштита.

Талер, кој се наведе себеси како сопственик на авторските права според доктрината „работа за ангажирање“, тужеше во тужба оспорувајќи го негирањето и барањето за човечко авторство на канцеларијата. Тој тврдеше дека вештачката интелигенција треба да биде признаена „како автор таму каде што инаку ги исполнува критериумите за авторство“, со каква било сопственост да му биде доделена на сопственикот на машината. Неговата жалба тврдеше дека одбивањето на канцеларијата било „произволно, каприциозно, злоупотреба на дискрецијата и не е во согласност со законот“ што е прекршување на Законот за управна постапка, кој предвидува судска ревизија на дејствијата на агенцијата. Прашањето претставено во тужбата беше дали делото генерирано само од компјутер потпаѓа под заштита на законот за авторски права.

„Во отсуство на каква било човечка вклученост во создавањето на делото, јасен и јасен одговор е оној што го дава Регистарот: Не“, напиша Хауел.

Американскиот закон за авторски права, подвлече таа, „ги штити само делата на човечкото творештво“ и е „дизајниран да се прилагодува на времето“. Имаше постојано разбирање дека човечката креативност е „во сржта на авторските права, дури и кога таа човечка креативност се канализира преку нови алатки или во нови медиуми“, се вели во пресудата.

Додека камерите генерираат механичка репродукција на сцена, таа објасни дека тоа го прават само откако човекот ќе развие „ментална концепција“ на фотографијата, што е производ на одлуки, како на пример каде стои субјектот, распоредот и осветлувањето, меѓу другите избори.

„Човековата вклученост и крајната креативна контрола врз делото за кое станува збор беше клучно за заклучокот дека новиот тип на работа спаѓа во границите на авторските права“, напиша Хауел.

Различни судови дојдоа до истиот заклучок. Во еден од водечките случаи за авторски права, Burrow-Giles Lithographic Company против Саронија , Врховниот суд одлучи дека „нема сомнеж“ дека заштитата може да се прошири на фотографиите сè додека „тие се репрезентативни на оригиналните интелектуални концепции на автор“. Судиите исклучиво ги наречеа таквите автори како луѓе, опишувајќи ги како класа на „личности“ и авторско право како „право на човекот на производство на сопствен гениј или интелект“.

Во друг случај, федералниот апелационен суд рече дека фотографијата снимена од мајмун не може да добие авторско право бидејќи животните не се квалификуваат за заштита, иако тужбата е одлучена по други основи. Хауел ја наведе пресудата во нејзината одлука. „Тужителот не може да укаже на ниту еден случај во кој судот ги признал авторските права на дело кое потекнува од нечовек“, се вели во наредбата, со која е донесена скратена пресуда во корист на канцеларијата за авторски права.

Судијата, исто така, ја истражи целта на законот за авторски права, за кој рече дека е да ги охрабри „човечките поединци да се вклучат во“ создавање. Авторските права и патентите, рече таа, беа замислени како „облици на сопственост што владата беше формирана да ги заштити, и беше разбрано дека признавањето на ексклузивните права на тој имот ќе го унапреди јавното добро со поттикнување на поединците да создаваат и измислуваат“. Одлуката продолжи: „Чинот на човечко создавање - и како најдобро да се охрабрат човечките поединци да се вклучат во тоа создавање, а со тоа да се промовираат науката и корисните уметности - затоа беше централен за американските авторски права од самиот почеток“. Законот за авторски права не беше дизајниран да допре до нечовечки актери, рече Хауел.

Наредбата беше испорачана додека судовите ја разгледуваат законитоста на компаниите со вештачка интелигенција кои ги обучуваат нивните системи за дела заштитени со авторски права. Тужбите, поднесени од уметници и уметници во федералниот суд во Калифорнија, наведуваат дека се прекршуваат авторските права и може да резултираат со тоа фирмите да мораат да ги уништат нивните големи јазични модели.

Во март, канцеларијата за авторски права потврди дека повеќето дела генерирани од вештачката интелигенција не се заштитени со авторски права, но појасни дека материјалите со помош на вештачка интелигенција се квалификуваат за заштита во одредени случаи. Апликацијата за дело создадено со помош на вештачка интелигенција може да го поддржи барањето за авторски права доколку човекот го „избрал или уредувал“ на „доволно креативен начин така што добиеното дело претставува оригинално авторско дело“, се вели.